Hoe egoïstisch is het, om tijd vrij te plannen voor jezelf? Als je het mij vraagt: Niet. Integendeel.
Ik heb ‘vroeger’ voor Defensie gewerkt als militair. Daar leerde je ZHKH. Zelf Hulp Kameraden Hulp.
Een soort EHBO. Het eerste protocol dat ons werd aangeleerd, heette PAMAN en stond voor:
- Persoonlijke veiligheid
- Andermans veiligheid
- Markeren
- Alarmeren
- Noodzakelijke hulp/transport toepassen
Net als in het vliegtuig
Persoonlijke veiligheid stond op de eerste plaats. Om dezelfde reden als dat je in het vliegtuig verteld wordt, dat je eerst je eigen masker op zet, voordat je anderen gaat helpen. Zelfs als die anderen je kinderen zijn.
Als jij niet omkijkt als je de snelweg over rent wanneer je te hulp wilt schieten bij een ongeluk en voor je flikker gereden wordt, dan is het niet alleen dat je niet helpt, je werkt de overige hulpverleners zelfs tegen omdat jij ook geholpen moet worden.
Als jij stikt terwijl je bezig bent het masker van je kind op te zetten, kun je ook niet meer helpen.
Tijdelijk geen duursport
We denken vaak dat we wel eerst even dit of dat kunnen doen, voordat we aan onszelf gaan denken. Dat is een misvatting. Het is zelfs zo, dat hoe beter je voor jezelf kunt zorgen, des te beter je voor een ander kunt zorgen.
Ik ben dat zelf des te meer gaan ervaren in de afgelopen 6 tot 10 maanden.
Mensen die mij kennen, weten dat ik een grote liefhebber ben van duursport. Ik heb meerdere hele triathlons gedaan en tussen de 20-30 marathons gelopen.
Ik vind dat leuk om te doen, ik haalde daar voldoening uit en werd er sterk en fit van, dacht ik. Daarnaast deed ik wat aan krachttraining, want ik heb niet voor niets een sportschool.
Ongeveer een maand of 10 geleden ben ik gestopt met duursport. Tijdelijk in eerste instantie maar hoe lang dat wordt, geen idee.
Als vervanging daarvan ben ik mijn kracht en conditie naar een ander niveau aan het brengen.
Dat betekent dat ik 4 a 5 x per week train bij INVORMsport, en mezelf daar iedere training dusdanig uitdaag dat ik een betere prestatie lever dan de vorige keer. Doordat ik dat doe, merk ik dat ik naast sterker en fitter worden, mega veel energie heb.
Meer druk aan kunnen door krachttraining
Door een uur of 6 in de week te besteden aan mezelf, kan ik daardoor de rest van de dag veel meer druk aan. Meer taken afronden doordat ik sneller werk maar ook meer tijd besteden aan de mensen om me heen.
Waar ik eerder na een duursport training graag met rust gelaten wilde worden om te kunnen herstellen en uit te rusten van mijn zware training, kan ik nu tijd besteden aan mijn gezin. Ik til m’n dochters met gemak tegelijk naar boven, ik kan met ze rennen, stoeien, verstoppertje spelen noem maar op!
Het komt bijna niet meer voor dat ik een inkak moment heb of dat ik écht vermoeid ben. Daardoor merk ik dat ik ook veel meer huishoudelijke taken vervul zodat mijn partner dat niet allemaal alleen hoeft te doen. Eerder was dat vaak wel zo omdat ik op de bank lag uit te rusten. Ik had stijve benen, was vermoeid, had rust nodig en had beperkte energie door de geleverde inspanning.
Win-win-win situatie door aan mezelf te werken
Maar dit verhaal gaat niet over mij. Wel een lange inleiding over mij.
Wat ik hiermee duidelijk wil maken is dat ik me nog geen 10 maanden geleden, voelde zoals heel veel mensen om me heen. Vermoeid, futloos, geen tijd om andere dingen te doen behalve dat wat strikt noodzakelijk was. Bijvoorbeeld mijn werk.
Nu heb ik mijn prioriteiten verlegd, waardoor ik ‘slechts’ 6 uur per week écht met mezelf bezig ben (in de vorm van sport) en daarbuiten kan ik veel meer doen voor een ander. Sneller werken waardoor werk eerder klaar is, functioneler werken waardoor ik meer mensen kan helpen en thuis kan ik een betere vader en man zijn. Mijn hele omgeving wint dus doordat ik aan mezelf werk!
Actief of productief
In mijn vorige blog had ik het over actief en productief.
Nu is het belangrijk om voor jezelf te bepalen wat de reden is dat je iets doet. Als ik steeds sneller en beter wil worden in triathlon of hardlopen dan was ik op de goede weg. Als ik zo fit mogelijk oud wil worden, het maximale uit mijn dag én uit mijn leven wil halen en de best mogelijke vader en partner wil zijn dan was dat misschien niet ‘the way to go’. Ik was behoorlijk actief. Of het productief was vraag ik me achteraf gezien af.
Weet jij waar het échte probleem zit?
Je bent als een vis in het water in de situatie waar je je nu bevindt.
Ik was in ieder geval als een vis in het water in de situatie waarin ik toen zat.
Een vis ziet niet dat hij in water zwemt, totdat je hem eruit haalt.
Niemand had mij hoeven te overtuigen dat ik mijn doelen zou moeten aanpassen en mijn leven anders moet gaan leven.
Ik zag niet dat ik vermoeid en futloos was. Waar heb je het over? Ik loop een marathon ruim onder de 3 uur en kan 3,8km zwemmen, 180km fietsen en daarna een marathon lopen… Ik ben TOP fit, was mijn verklaring.
Tot ik me voel zoals ik me nu voel en dan terugkijk.
Er zijn helaas weinig mensen die zo eerlijk naar zichzelf kunnen of willen kijken.
En als je op dit moment denkt ‘Ach maar mijn situatie is al helemaal geweldig!’ Dan ben ik blij voor je, maar besef je dat er altijd een nieuw niveau is. Er is altijd ruimte voor groei en verbetering.
Welke stappen zijn er nodig om bij jouw punt B te komen?
Wat het moeilijk maakt is dat je beste denken je gebracht heeft waar je nu staat en dat je in de basis niet wilt veranderen. Ga dromen, bedenk wat er voor jou mogelijk is. Maak dat eens concreet. Beschrijf de situatie waar je naartoe wilt zo goed mogelijk. Doe nu alsof je daar al bent. En ga van daaruit een terug redeneren naar vandaag. Welke stappen zijn er nodig om daar te komen?
Kun je daar hulp bij gebruiken? Laat het me weten, ik vind het altijd leuk om met je mee te denken!
